نقش سیلیکون در فعالیت مولکولی ژن های ضداکسنده جو تحت تنش خشکی

سیلیکون از جمله عناصری است که باعث القای مقاومت به انواع تنش ها به ویژه تحت تنش خشکی در گیاهان می شود. در این پژوهش به بررسی اثر سیلیکون در فعالیت آنزیم های ضداکسنده کاتالاز، اسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز و الگوی بیانی ژن های مربوطه و محتوای هیدروژن پراکساید بر روی دو رقم نیمروز (مقاوم به خشکی) و گرگان (رقم نیمه حساس) در مرحله چهار برگی، تحت سه تیمار خشکی، سیلیکون-خشکی و شاهد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پرداخته شد. بر اساس نتایج تجزیه، میزان فعالیت آنزیم cat تحت تنش خشکی در رقم حساس کاهش و تیمار سیلیکون در هر دو رقم باعث افزایش آن گردید. در صورتیکه فعالیت دو آنزیم دیگر (آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز) در اثر تنش خشکی افزایش یافته و تیمار سیلیکون باعث تشدید فعالیت آن ها نسبت به شاهد شد. الگوی بیان ژنی فعالیت این آنزیم ها مشابه با تغییرات آنزیمی آنها بود. از نتایج حاصل از این آزمایش می توان چنین نتیجه گرفت که نقش سیلیکون در افزایش تحمل به تنش خشکی در گیاه جو بدلیل افزایش فعالیت آنزیم های ضداکسنده و تشدید بیان ژن های مسئول پاسخ به تنش بوده و احتمالا باعث کاهش آسیب های ناشی از فعالیت گونه های فعال اکسیژن حاصل تحت تنش خشکی شده است.